ÊÎÌÏËÅÊÑ ÊÀÇÀÂÈÖÈ å ðàçïîëîæåí â ñàìèÿò Áàëêàí è ïðåäëàãà íà ãîñòèòå òèøèíà, ñïîêîéñòâèå è äîáðà êóõíÿ êúì ðåñòîðàíòà. Õîòåëúò ðàçïîëàãà ñ áàñåéí, ñïà è ôèòíåñ çà âñè÷êè îíåçè, êîèòî èñêàò òÿõíàòà ïî÷èâêà äà ïðåìèíå áåç äîïúëíèòåëíè åìîöèè èçâàí õîòåëñêèòå óñëóãè.

Ïîäõîäÿù å çà ñåìåéñòâî ñ ìàëêè äåöà çà êîåòî Äåòñêèÿ êúò äîïúëíèòåëíî ïîäïîìàãà ñïîêîéñòâèåòî íà ìàéêèòå. Çà ëþáèòåëèòå íà ïî åêñòðåìíèòå èçæèâÿâàíèÿ, õîòåë Êàçàâèöè ïðåäëàãà êîííà áàçà, ðàçõîäêà â ïëàíèíàòà êàêòî è ðàôòèíã (ñàìî â ñåçîíà).

Áëèçîñòòà äî íàé-ãîëÿìàòà ìîòîïèñòà íà áàëêàíèòå (ãðàíä ïðè Ñåâëèåâî) ïúê ãî ïðàâè íàé-äîáðîòî ìÿñòî çà âñè÷êè, êîèòî èñêàò äà ñè ïî÷èíàò ñëåä óìîðèòåëíè äåí íà ïèñòàòà.

Òîâà, êîåòî îñòàâà äà êàæåìå å ñàìî: Çàïîâÿäàéòå è ñå óáåäåòå ñàìè êàê ùå Âè ïîâëèÿå ÷èñòèÿ ïëàíèíñêè âúçäóõ â ñú÷åòàíèÿ ñ óíèêàëíàòà àòìîñõåðà íà õîòåë Casa Vici.